İnsan olmak zor zanaat. Her şey için düşünmeli, olan problemlere çözümler aranmalı, her zaman bir üst basamağa çıkmak için efor sarfedilmeli, gelecek planları, geçmiş üzüntüleri, endişeler, alınacak notlar vs. vs. uzar bu liste böyle. Bazen diğer varlıların yerine koyuyorum da kendimi ne güzel valla, dert yok tasa yok , hayat onlara güzel.
Herkes bir özgürlük tutturmuş gidiyor anlamıyorum ki neye göre, kime göre özgürlük. Göreceli bir kavram, mesela Amerikalı ünlüler kadar mı özgür İran’daki kadınlar kadar mı özgür? Dediğim gibi anlayamıyorum. Sokakta geçen herhangi bir vatandaşa sorsan özgür müsün diye, cevap özgürlük mü var bu ülkede olur. Bencillik mi? Bence bencillik. Bardağa her zaman dolu tarafından bakmalı. Yani özgürlük mü var derken, Afrikada’ki aç insanları, ortadoğuda taşlanarak öldürülen kadınları, çok uzak değil kendi ülkemizde, doğuda töre diye binlerce genç kızın canının yandığını düşünmeli. Öyle Taksimin göbeğinde gezip özgür değilim ben denemez, denilmemeli. Ben burada bu yazıyı yazıp gönderebiliyorsam bir derece de olsa özgürümdür, siz de bunu okuyabiliyorsanız keza öyle.
Ama yine de bir martı kadar özgür olmak vardı dediğinizi duyar gibiyim, b,lmem belki onu da bir şeyler kısıtlıyordur.
Ya şu kaplumbağa o kabuğun altında ne kadar özgür olabilir ki!
Çok uzatmadan, demek istiyorum ki her şeyi herkesi kısıtlayan bir şey vardır, yeter ki insanlar birazcık da olsa hayata karşı optimistic olsun. Hayata pozitif bakın ki güzel şeyler olsun. Benden tavsiye yarın kalktığınızda yüzünüzde kocaman bir gülümseme olsun ve kendinize şunu diyin “Ben bugün özgürüm!” gerçekten de özgür olacaksınız….
sheJJ
.jpg)
